delicesine severken utanıp seviyorum ulan seni diye haykırmadığımızdan
sevilmediğimizi gördüğümüzde de utanmadan hiç olmayacak insanların yanında içimizde biriken o unutamadığımız sevgiyi dışa vurup ağlıyoruz ilk başta
sonralarda doğru insanların yanında ağlamayı öğreniyoruz fakat bu sefer de içimizde biriktirdiğimiz o sevgi bir çığ haline gelip bizi eziyor altında
ve şimdi üçüncü defaya hazırlıyorum kendimi
utanmadan seviyorum ulan diye haykırıp bittiğinde de yanlış insanlarla ağlamamak üzere veya bitmemek üzere sevmeye hazırlıyorum kendimi
belki de birdaha hiç sevmemeye , sevememeye.
Yahut olmazsa herhangi bir mucize
hep olduğu gibi görünen köy kılavuz istemeyecek ve bende bu karmaşık duygu seli içerisinde boğulup gidenler kervanında kendime bir yer edineceğim
kim bilir belki de yine delicesine sevip bu seferde hiç olmadık insanların yanında haykıracağım sevgimi .
Şimdi ise bu bilinmezliklerden sıyrılıp uzaklara doğru yol alıyorum , kendime bir hedef yeni bir yol ve bir mesken bulmaya gidiyorum
hoş kal , hoşça kal, hep sev ,sevil
ağlamak istiyorsan ağla yada gülmek istiyorsan en çok sen gül.
Ve son olarak,
insanlara takılma , çünkü hayat ufak tefek engellere takılamayacağımız kadar kısa ve hali hazırda etrafımızda onlarca dert tasa ve engel varken sana dediğim icat çıkartma değil "işini daha da zorlaştırma" .
işte ben bu yolu alırken sende bu yazı nereden nereye geldi vaaov tarzı düşüncelere kapılmaya başlamışken. Buradan sessiz soluksuz , sana veda etmemiş gibi uzaklaşıyorum aynı ölüyormuşçasına, çünkü en güzel ayrılıklar vedasız olanlarıdır , çünkü ölüm de vedasız ayrılıkların en güzeli en acısıdır. Bu yaptığım , aynı ölüm gibi sende kalmasını istediğim bir iz ...
12/12/2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder