Bir yaz akşamı denize nazır ve dostlarla.

seni o kadar çok özledim ki 

inan bana 

inanabileceğin herşeyden daha çok özledim

,yani, özlemişim .

bende emin değildim

çünkü ,yaptığın, sana olan sinirim engelliyordu sanki herşeyden öte o güzel dostluğumuzun bendeki izlerini.

Evet affettim seni,

ama bu geri dön demek değil.

Hoş, ne ben senden bir özür beklerim artık ne de dönsen bile eskisi gibi olurum senle.

Olmak istesem bile olamam ki zaten.

Neyse , emin değildim demiştim ya,

seni affetmediğimdenmiş , hala sana sinirli oluşumdanmış 

bu arada seni sana sevgimden değil, bende izin kalmasın ,sana sinirim arada gelip fikrimi , bazı bazı da olsa zikrimi meşgul etmesin , dost meclisinde de olsa artık adın geçmesin , 

kısacası geçmişte yaşanan güzel bir hatıra olarak kalasın diye bu affedişim.

Ha ama bir de bildiğim birşey var

Zeki Müren'in dediği gibi " Elbet , bir gün buluşacağız." ve işte o gün öylece durup bakışacağız , biliyorum.

Korkarak, utanarak bakacaksın gözlerimin içine ve tüm o yakıp yıktıkların gelecek gözlerinin önüne .

İşte o zaman anlayacaksın ,

fakat anlasan da belki saçlarımıza ak düşmüş, 

belki farklı dünyalarda , farklı rüyalarda

kim bilir,  belki yine eskisi gibi olacağız. 

 (burdan bakınca imkanı olmasa da) 

Ama her şekilde herşey için çok geç olacak ...

Ve adın geçtiyse aylar sonra yine bir dost meclisinde, tüm bunlar yayıldıysa dudaklarımdan hoş bir ahenk ile

şimdiki şarkı bu geceden sana, tüm yaşadıklarımıza ve gerçek dostlara ... 

Martılar ağlardı çöplüklerde

...

14/03/2022