Alıştım (büyüdüm)

Sonu olmayan bir yalnızlığı senin mutluluğun için kabullendim , zaten kabullenmeseydim de aynı kalacaktı . 

Herneyse , ne kaldı şimdi geriye onca güzel hatıradan.

 Çok garip değil mi insanların ağladıkları anları gülerek ; güldükleri o en mutlu anları ağlayarak anlatması.

Birde içlerinde benim gibi istisnalar var. Hiçkimseye birşey anlatmayan, belkide anlatacak kimsesi olmayan yalnız mahluklar. 

Diğerleri napıyor bilemem fakat ben artık tekrar tekrar pes etmektense . 

Seni unutmaya, kalbimdeki o hiç sönmez dediğim yangından kalan son közleri sana rağmen -belki de senin yüzünden söndürmeye çalışıyorum. 

Ve çok yakında söndüreceğim.

14.12.2020