Bir yaz akşamı denize nazır ve dostlarla.

seni o kadar çok özledim ki 

inan bana 

inanabileceğin herşeyden daha çok özledim

,yani, özlemişim .

bende emin değildim

çünkü ,yaptığın, sana olan sinirim engelliyordu sanki herşeyden öte o güzel dostluğumuzun bendeki izlerini.

Evet affettim seni,

ama bu geri dön demek değil.

Hoş, ne ben senden bir özür beklerim artık ne de dönsen bile eskisi gibi olurum senle.

Olmak istesem bile olamam ki zaten.

Neyse , emin değildim demiştim ya,

seni affetmediğimdenmiş , hala sana sinirli oluşumdanmış 

bu arada seni sana sevgimden değil, bende izin kalmasın ,sana sinirim arada gelip fikrimi , bazı bazı da olsa zikrimi meşgul etmesin , dost meclisinde de olsa artık adın geçmesin , 

kısacası geçmişte yaşanan güzel bir hatıra olarak kalasın diye bu affedişim.

Ha ama bir de bildiğim birşey var

Zeki Müren'in dediği gibi " Elbet , bir gün buluşacağız." ve işte o gün öylece durup bakışacağız , biliyorum.

Korkarak, utanarak bakacaksın gözlerimin içine ve tüm o yakıp yıktıkların gelecek gözlerinin önüne .

İşte o zaman anlayacaksın ,

fakat anlasan da belki saçlarımıza ak düşmüş, 

belki farklı dünyalarda , farklı rüyalarda

kim bilir,  belki yine eskisi gibi olacağız. 

 (burdan bakınca imkanı olmasa da) 

Ama her şekilde herşey için çok geç olacak ...

Ve adın geçtiyse aylar sonra yine bir dost meclisinde, tüm bunlar yayıldıysa dudaklarımdan hoş bir ahenk ile

şimdiki şarkı bu geceden sana, tüm yaşadıklarımıza ve gerçek dostlara ... 

Martılar ağlardı çöplüklerde

...

14/03/2022

sinirli ve hüzünlü bir anda, değmeyecek birine ithaf edilen anlamsız satırlar. Ama asıl başlık "O artık sadece ..."

Eskiden sana diye yazardım lan buraya,

şimdi senin gidişine bile yazacak şey bulamıyorum.

Aslında inanmıyorum da. 

Giden de sen değildin ki lan ben seni bıraktım doğru ya. 

İyi ki de bıraktım mı diyeyim şimdi, hayır hayır. 

Sen beni, seni bırakmaya mecbur bıraktın. 

BENİ MECBUR BIRAKTIN! 

Ve bu yaptığın, nice kahpeliklere bedeldi biliyor musun? 

Evet evet biliyosun, sormam hata.

Ne yaptığının en çok sen farkındasın. 

Sen , beni yüz üstü bıraktın. 

Ne de aptalsın lan , üzüldüm o eski sevdiğim sen adına.

Ama bak yine bişey öğrettin bana , insanlara olan sevgi bir anda çöpe atılıp herşeyden vazgeçilebiliyormuş.

Ulan sen nasıl koca bir yalandan ibaret oldun ya?

Sen o çok temiz sandığım , güzel dediğim kalbinde nasıl böyle bi iğrençlik barındırabildin ya? 

Bana neden gelip seni istemiyorum demedin?

Neden beni aldatmayı seçtin ki?

Senden sonra kimseyi o eskisi 

,seni sevdiğim, gibi sevememeyi neden layık gördün ki bana? 

ben sana ne yaptım diye haykırmıyorum 

sadece soruyorum, neden?

o başkasını daha çok seviyorsun diye mi

ya da beni sevmiyorsun diye mi ?

Bunları geçtim .

en hafif tabirlerden biriyle soruyorum sana 

sen kaşar mısın? 

Neden bi gün beni isteyip başka gün sevmiyormuş gibi yaptın,

gidip başkasıyla sarmaş dolaş yattığın resimden mi öğrenmeliydim kafanda beni ,bizi,

bitirdiğini ? 

senden nefret bile edemiyorum biliyomusun 

sadece yüzüne haykırmak istiyorum tüm hissettirdiklerini ve tek dileğim yaşattığını en yakın zamanda yaşamana şahit olmak

ha ama merak etme kudurmuyorum da öyle sandığın gibi 

umrumda değilsin 

dikkatsiz davranıp bir yerini çarparsın yaranın izi kalır ve arada izi gördüğünde keşke dikkat etseydim dersin ve sonra yine unutursun ya heh işte sen o izsin sadece hatta o izler senden daha değerli biliyor musun.

Benim için; 

bir ölüden farksız 

bir eşyadan cansız 

bir camdan daha renksiz

bir duvardan daha sessiz 

ve yoktan farksızsın yoksun

hoş, olmaman umrumda bile değil farkında bile değilim sensizliğin

gördüğüm ve unuttuğum bi rüya gibisin

sana son dediğim gibi hepsi için teşekkür ederim ama buraya kadarmış.

ne kadar güzel de sevsem,

doğru düzgün bir özürden sonra dost kalmaya hazır olsam bile şu iki aydır.

artık öyle bir şansın da yok 

haydi anam başka kapıya derim bundan sonra 

bu arada teşekkürler yine

mutluysan 

seviyosan

sezen aksunun dediği gibi

benim yerime de sev 

bekletme hayatı 

bu kadarına razıysan yaşa gitsin , 

ve benim için yas tut, 

ben olmayacağım artık 

sevemeyeceğim seni sevdiğim gibi ve dokunamayacağım kimseye o hayalimdeki sana dokunduğum gibi ve öpemeyeceğim birdaha kimsenin ,bal, dudaklarını çünkü birdaha hiçbir dudak bana bal olmayacak.

kendine nasıl bakarsan bak ,

kalbimin kırıkları yürüdüğün yollarda ayaklarını kessin ve ahım yıllar boyu seninle dolaşsın 

bu da sana ettiğim son duam ,bedduam, olsun 

. 

04/02/2022

Alıştım (büyüdüm)

Sonu olmayan bir yalnızlığı senin mutluluğun için kabullendim , zaten kabullenmeseydim de aynı kalacaktı . 

Herneyse , ne kaldı şimdi geriye onca güzel hatıradan.

 Çok garip değil mi insanların ağladıkları anları gülerek ; güldükleri o en mutlu anları ağlayarak anlatması.

Birde içlerinde benim gibi istisnalar var. Hiçkimseye birşey anlatmayan, belkide anlatacak kimsesi olmayan yalnız mahluklar. 

Diğerleri napıyor bilemem fakat ben artık tekrar tekrar pes etmektense . 

Seni unutmaya, kalbimdeki o hiç sönmez dediğim yangından kalan son közleri sana rağmen -belki de senin yüzünden söndürmeye çalışıyorum. 

Ve çok yakında söndüreceğim.

14.12.2020

İnsan yalnız mıdır? yoksa yalnızlık sadece tanrının mıdır ? ama tüm bunlardan alakasız, ben ne durumdayım:

 İnsan çoğu zaman şu uçsuz bucaksız evrende milyonlarca kendine benzeyen türdeşi olmasına rağmen onca canlı arasında aslında sadece tek başına , yalnız olan bir canlıdan ibaret gibi geliyor bana şu sıralar.

Dert dediğimiz çoğu bir süre sonra saçma gelecek bazısı hiç değmeyecek ve bazısı da unutulup gidecek olan basit yaşantılarımız arasında sanki bir bataklıktaymışçasına dibe doğru ilerlemekteyiz gibi geliyor işte şu sıra . 

Artık karanlığın ardından elbet güneş doğar demeyi de yakıştıramıyorum kendime, 

onun yerine güneş de elbet batacak demeyi yeğliyorum şu aralar 

bazen kızıyorum da kendime sanki tüm bunları ben yapmamışımcasına 

bazen de sorguluyorum elbet olduğum yeri gideceğim yeri ve hissettiklerimi 

ama yollar yine buraya ,

tarihin bu henüz tozlanmamış , yıpranmamış, masum sayfalarına yazılan , ileride çoğu anlamsız ve saçma gelecek yazılara çıkıyor 

ama yine de yazmaya devam ediyorum fütursuzca ,

çünkü geleceğe dair kaybedemediğim şu anlamsız inancım beni her daim yaşama sürüklüyor ve belki de çoğu şeyi anlamlı kılıyor 

içimde kelimelerle ifade edemediğim onca burukluk ve onca duygu var ki bu karmaşıklığın içerisinde bende kayboluyorum zaman zaman

ve şimdi o zamanlardan birine noktayı koyma vakti 

yada kim bilir belki de 3 nokta koyarım 

. ...

07/09/2021 

benim gözümden az da olsa ''İstanbul'u yaşamak (hissetmek) ''

İstanbul'un belli belirsiz bir hüznü var

sanki hep mutlu gibi ama bir yandan da 

baktığın zaman sokaklarına , caddelerine

ne aşklar ne hayatlar ne hatıralar gelip geçiyor insanın gözleri önünden bir anı şeridi gibi 

galataya çıkan o yokuş mesela ne duygular canlandırır insanın içinde  ya da üsküdarda bir elinde çay diğerinde simit tüm asaletiyle karşında kız kulesi , o an istanbulun sesini duyarsın işte

bazen bir sokak çalgıcısıdır 

bazen bir martı 

ama hep aynıdır istanbuldur aslında sana seslenen

seni tüm benliğiyle içine alıp 

belki de o hüzne seni de dahil etmek isteyen istanbuldur o 

bazı bazı dem tuttuğunda gülhane parkındaki o ceviz ağacının yaprakları 

orda anlarsın istanbul'un hüznünü

beylerbeyinin yanında boğazı seyrederken hissedersin içinde o tarihin mısralarını her zerresiyle, karşıya baktınmı o muhteşem ışıklarıyla çırağan karşılar seni ve biraz beride köprünün hemen yanında tüm heybetiyle ortaköy camii istanbulu yaşatır sana ve ansızın bir ışık olup adeta bir kayan yıldızmış gibi kaybolur tüm o hisler gökyüzünde.

 Ve elindeki çayın bitmek üzeredir artık simidin kalanını martılarla paylaşır . Çayından son yudumunu alır , eve dönme vaktinin geldiğini anlarsın.

Hayata ve sevgiye dair

 delicesine severken utanıp seviyorum ulan seni diye haykırmadığımızdan

sevilmediğimizi gördüğümüzde de utanmadan hiç olmayacak insanların yanında içimizde biriken o unutamadığımız sevgiyi dışa vurup ağlıyoruz ilk başta

sonralarda doğru insanların yanında ağlamayı öğreniyoruz fakat bu sefer de içimizde biriktirdiğimiz o sevgi bir çığ haline gelip bizi eziyor altında 

ve şimdi üçüncü defaya hazırlıyorum kendimi

utanmadan seviyorum ulan diye haykırıp bittiğinde de yanlış insanlarla ağlamamak üzere veya bitmemek üzere sevmeye hazırlıyorum kendimi

belki de birdaha hiç sevmemeye , sevememeye.

Yahut olmazsa herhangi bir mucize 

hep olduğu gibi görünen köy kılavuz istemeyecek ve bende bu karmaşık duygu seli içerisinde boğulup gidenler kervanında kendime bir yer edineceğim 

kim bilir belki de yine delicesine sevip bu seferde hiç olmadık insanların yanında haykıracağım sevgimi .

Şimdi ise bu bilinmezliklerden sıyrılıp uzaklara doğru yol alıyorum , kendime bir hedef yeni bir yol ve bir mesken bulmaya gidiyorum

hoş kal , hoşça kal,  hep sev ,sevil

ağlamak istiyorsan ağla yada gülmek istiyorsan en çok sen gül.

Ve son olarak,

insanlara takılma , çünkü hayat ufak tefek engellere takılamayacağımız kadar kısa ve hali hazırda etrafımızda onlarca dert tasa ve engel varken sana dediğim icat çıkartma değil "işini daha da zorlaştırma" .

işte ben bu yolu alırken sende bu yazı nereden nereye geldi vaaov tarzı düşüncelere kapılmaya başlamışken. Buradan sessiz soluksuz , sana veda etmemiş gibi uzaklaşıyorum aynı ölüyormuşçasına, çünkü en güzel ayrılıklar vedasız olanlarıdır , çünkü ölüm de vedasız ayrılıkların en güzeli en acısıdır. Bu yaptığım , aynı ölüm gibi sende kalmasını istediğim bir iz ...

12/12/2021

Belki de

Seni kalbimden söküp atalı aylar olmasına rağmen,

hala daha bazı bazı hüznün kokusu geliyor burnuma.

Öyle bir koku ki bu : 

Sanki hiç sevmemiş ,

seni hissetmemiş,

hiç sen olmamış gibi 

öyle ya , belki de hiç sen olamamış ,

seni hiç anlamamışımdır

belki de, ben sana delilerce vurgunken beni aldatışındandır hepsi.

kim bilir

herneyse

ne güzel söylemiş işte insan derdine kadar koyarmış ya rakıyı 

belki benim acım da senin sevgin kadardır ondan böyle seyrek uğruyorsundur satırlarıma

ondan sanki  bir sen varmış , bir sen yokmuş gibi düşündürüyorumdur.

kim bilir işte 

kim bilebilir ki bende açtığın yaranın çaresini

hangi tabip bulmuş ki zaten ,şimdiye kadar, aşkın merhemini

işte insan da derdine kadar koyuyor rakıyı 

derdine kadar sarhoş oluyor

fazlasını da zaten hoş bir meltem alıp götürüyor sonsuz maviliğe 

ve birden yalan karışıyor tüm o rengarenk hayaller ve güzel sözlere.

hani dünya düz değildi ?

elbette o maviliğin de bir sonu var diyorum yani 

nerede kalmıştık

sensizliği geçtim sensizliğin hasretini de çeker oldum artık 

öyle kızgınım ki sana 

tek bir an olsun sensiz düşünmezken

şimdi sana bir dakika tahammülüm yok .

öyle kızgınım ki sana 

bitmek tükenmek bilmiyor ,

onu da bırak

beni içten içe yiyip bitiriyor bu öfke

öyle kızgın öyle kırgınım işte ya 

ama biliyorum 

sensiz geçen aylar gibi bu öfke de geçip gidecek hatta senden eser kalmayacak 

ne fikrimde , ne zikrimde 

ama yıllar sonra

bir hazan sabahı uyandığımda

radyodaki şarkıda,

uçan martılarda ,

sahile vuran o dalgalarda,

dilime takılan o eski parçada ,

ve daha nicesinde 

seni bana hatırlatan birşeyler olacak 

ve biliyorum ,hayat bizi bir kere daha karşılaştıracak 

bir kere daha yüz yüze bakacak , ve birbirimize konuşacağız

işte o zaman 

bizi hiç düşünmeden harcaman

beni bir çocuk gibi aldatman

ve seviyormuş gibi yapmana karşın 

sana tek bir sorum olacak 

neden ? 

sanki hiç yaşamamış gibiyim şimdi 

gözlerin gözlerimin önünde

saçların parmaklarımın arasında 

dudakların dudaklarımda sanki 

ve sana değmeyecek olsa bile bu satırlar da burada kahpeliğine dair son hatıra 

son .

.

.

.

ve bitti artık ,

özgürüm eskisi gibi,

eskisi gibi bakabiliyorum dünyaya 

korkusuz ve dimdik ayakta

kırılmıyorum da öyle ota boka

sanırım iyileşiyorum ya

ama öfkem bir türlü geçmiyor ...

07/02/2022 

ufak not

 Aradan geçen iki yıldan sonra burada böyle bir yer olduğu aklıma geldi ve biriktirdiklerimden birkaç bişey yazıp yavaşça geldiğim gibi gideceğim ...

birdaha ne zaman gelirim bilinmez.

Evrensel

 Evren dediğime de bakma .

Dünya için diyorum , memleketçilik her zaman tutma olasılığı en yüksek taktik ...