tütün zararlıdır

 Şöyle bir bakıyorum da olanlara hayat bizim için ne kadar acımasız ve ne kadar da merhametli ; ne kadar zalim ve ne kadar adil.

Şimdilerde dudaklarına değil de bir sigara dalına aşina olan dudaklarımdan dökülen hüzün dolu kelimelerle uyandığım bu hazan sabahlarından ilkinde seni anmak istedim biraz .

Sahi, nasılsın ?   İyi misin?  

Tam 10 ay geçti sensiz ve ben hala kendimden uzaklaşıyorum bazı bazı. Sana gidiyor aklım ve bana dönmek istemiyor . ''İyi, tamam'' diyorum bir çocuğu onaylarcasına , tamam kalabilirsin, sonuçta yabancı olmadığın bir yerde ve geri dönüş yolunu biliyorsun. 

Ve her seferinde, o çocuk ağlayarak koşup yanıma geliyor . ''Ne oldu ?'' diyorum. 
Kırık kalbi ve yıkılan hayalleriyle öylece duruyor karşımda, sesi soluğu kesilmiş ve umutsuz gözleriyle bana bakıyor. 

Sahi ne oldu o eski uçurtma uçurduğumuz, el ele şarkılar söylediğimiz , hayata beraber direndiğimiz günlere ?  neredeler ? 

Gerçekten de bir çocuk gibi sana kanışıma hala inanamadığımdan böyledir belki de.

 ( kuyruk acısı da denilebilir mi ?  Sanmam. )

Seni sormuştum doğru ya .

 Aslında biliyorum , iyisin mutlusun ve sanırım hiç de pişmanlık duymuyorsun olanlardan. Sen bilirsin tabii , hoş duysan da farketmezdi ya zaten.

Sadece merak ettiklerim kaldı geriye artık. Onları da sormamayı yeğliyorum. kader bizi tekrar buluşturana ve sen karşımda durana kadar. 

Ama biliyorum, şu tütün kokan parmaklarımı alıp koysaydın avuçlarının arasına, sende anlardın seni ne çok sevdiğimi , senden önce hiç sevmediğim ve senden sonra sevemediğimi...

Paradoks ( içinden çıkılamayan karmaşık durum )

 Bugün yine uzaklara daldım durup dururken. Ve yine ,her seferinde sana olan tüm sözlerimin bittiğini sandığım o lanet yerdeyim sanırım. 

Bütün gün tüm şarkılar seni hatırlatıp durdular nedensizce ve bende ilk boşlukta içlerinden birkaçını sıraya koyup onlar eşliğinde fotoğraflarına baktım. 

Herşeye rağmen seni çok özlemişim. Hani şu çok sevdiğim hatta bir zamanlar sen gibi aşık olduğum fotoğrafın vardı ya , öpüp ağlamamak için kendimi zor tuttum.

Bir şey daha fark ettim, ben epey zamandır elbet bir gün buluşacağız diyip duruyordum.

Sanırım şimdilerde buluşamayacağımız gerçeğini de kabullenmeye çalışıyorum, hem buluşsak da ne olacak ki zaten demeden de edemiyorum tabi. 

Ne yazık ki , seni artık sevmiyorum .

Ama yalnızlığa da alışamadım sanırım.

Bazen kendimi saçmalarken buluyorum , bazen de deli gibi en acıklı şarkılarda kahkahalar atarken. 

Her neyse , az önce Nazım Hikmet'in bir dizesini okudum

şöyle diyordu : 

" Sonra aramıza şehirler girecek , hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. 

Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek." 

Kim bilir belki bir gün okursan, duyarsan.

Senin de anladığın gibi , sonra birimiz öleceğiz ve diğerimiz hiç bilmeyecek artık. Herşey şimdi olduğu gibi , sen benden ve ben senden yoksun , yaşamış , yaşlanmış olacağız. 

(Ve hayır,) 

Üzgün değilim, Sadece bizi özledim . 

Ama yakında geçer...

04.04.2022

Bir yaz akşamı denize nazır ve dostlarla.

seni o kadar çok özledim ki 

inan bana 

inanabileceğin herşeyden daha çok özledim

,yani, özlemişim .

bende emin değildim

çünkü ,yaptığın, sana olan sinirim engelliyordu sanki herşeyden öte o güzel dostluğumuzun bendeki izlerini.

Evet affettim seni,

ama bu geri dön demek değil.

Hoş, ne ben senden bir özür beklerim artık ne de dönsen bile eskisi gibi olurum senle.

Olmak istesem bile olamam ki zaten.

Neyse , emin değildim demiştim ya,

seni affetmediğimdenmiş , hala sana sinirli oluşumdanmış 

bu arada seni sana sevgimden değil, bende izin kalmasın ,sana sinirim arada gelip fikrimi , bazı bazı da olsa zikrimi meşgul etmesin , dost meclisinde de olsa artık adın geçmesin , 

kısacası geçmişte yaşanan güzel bir hatıra olarak kalasın diye bu affedişim.

Ha ama bir de bildiğim birşey var

Zeki Müren'in dediği gibi " Elbet , bir gün buluşacağız." ve işte o gün öylece durup bakışacağız , biliyorum.

Korkarak, utanarak bakacaksın gözlerimin içine ve tüm o yakıp yıktıkların gelecek gözlerinin önüne .

İşte o zaman anlayacaksın ,

fakat anlasan da belki saçlarımıza ak düşmüş, 

belki farklı dünyalarda , farklı rüyalarda

kim bilir,  belki yine eskisi gibi olacağız. 

 (burdan bakınca imkanı olmasa da) 

Ama her şekilde herşey için çok geç olacak ...

Ve adın geçtiyse aylar sonra yine bir dost meclisinde, tüm bunlar yayıldıysa dudaklarımdan hoş bir ahenk ile

şimdiki şarkı bu geceden sana, tüm yaşadıklarımıza ve gerçek dostlara ... 

Martılar ağlardı çöplüklerde

...

14/03/2022

sinirli ve hüzünlü bir anda, değmeyecek birine ithaf edilen anlamsız satırlar. Ama asıl başlık "O artık sadece ..."

Eskiden sana diye yazardım lan buraya,

şimdi senin gidişine bile yazacak şey bulamıyorum.

Aslında inanmıyorum da. 

Giden de sen değildin ki lan ben seni bıraktım doğru ya. 

İyi ki de bıraktım mı diyeyim şimdi, hayır hayır. 

Sen beni, seni bırakmaya mecbur bıraktın. 

BENİ MECBUR BIRAKTIN! 

Ve bu yaptığın, nice kahpeliklere bedeldi biliyor musun? 

Evet evet biliyosun, sormam hata.

Ne yaptığının en çok sen farkındasın. 

Sen , beni yüz üstü bıraktın. 

Ne de aptalsın lan , üzüldüm o eski sevdiğim sen adına.

Ama bak yine bişey öğrettin bana , insanlara olan sevgi bir anda çöpe atılıp herşeyden vazgeçilebiliyormuş.

Ulan sen nasıl koca bir yalandan ibaret oldun ya?

Sen o çok temiz sandığım , güzel dediğim kalbinde nasıl böyle bi iğrençlik barındırabildin ya? 

Bana neden gelip seni istemiyorum demedin?

Neden beni aldatmayı seçtin ki?

Senden sonra kimseyi o eskisi 

,seni sevdiğim, gibi sevememeyi neden layık gördün ki bana? 

ben sana ne yaptım diye haykırmıyorum 

sadece soruyorum, neden?

o başkasını daha çok seviyorsun diye mi

ya da beni sevmiyorsun diye mi ?

Bunları geçtim .

en hafif tabirlerden biriyle soruyorum sana 

sen kaşar mısın? 

Neden bi gün beni isteyip başka gün sevmiyormuş gibi yaptın,

gidip başkasıyla sarmaş dolaş yattığın resimden mi öğrenmeliydim kafanda beni ,bizi,

bitirdiğini ? 

senden nefret bile edemiyorum biliyomusun 

sadece yüzüne haykırmak istiyorum tüm hissettirdiklerini ve tek dileğim yaşattığını en yakın zamanda yaşamana şahit olmak

ha ama merak etme kudurmuyorum da öyle sandığın gibi 

umrumda değilsin 

dikkatsiz davranıp bir yerini çarparsın yaranın izi kalır ve arada izi gördüğünde keşke dikkat etseydim dersin ve sonra yine unutursun ya heh işte sen o izsin sadece hatta o izler senden daha değerli biliyor musun.

Benim için; 

bir ölüden farksız 

bir eşyadan cansız 

bir camdan daha renksiz

bir duvardan daha sessiz 

ve yoktan farksızsın yoksun

hoş, olmaman umrumda bile değil farkında bile değilim sensizliğin

gördüğüm ve unuttuğum bi rüya gibisin

sana son dediğim gibi hepsi için teşekkür ederim ama buraya kadarmış.

ne kadar güzel de sevsem,

doğru düzgün bir özürden sonra dost kalmaya hazır olsam bile şu iki aydır.

artık öyle bir şansın da yok 

haydi anam başka kapıya derim bundan sonra 

bu arada teşekkürler yine

mutluysan 

seviyosan

sezen aksunun dediği gibi

benim yerime de sev 

bekletme hayatı 

bu kadarına razıysan yaşa gitsin , 

ve benim için yas tut, 

ben olmayacağım artık 

sevemeyeceğim seni sevdiğim gibi ve dokunamayacağım kimseye o hayalimdeki sana dokunduğum gibi ve öpemeyeceğim birdaha kimsenin ,bal, dudaklarını çünkü birdaha hiçbir dudak bana bal olmayacak.

kendine nasıl bakarsan bak ,

kalbimin kırıkları yürüdüğün yollarda ayaklarını kessin ve ahım yıllar boyu seninle dolaşsın 

bu da sana ettiğim son duam ,bedduam, olsun 

. 

04/02/2022

Alıştım (büyüdüm)

Sonu olmayan bir yalnızlığı senin mutluluğun için kabullendim , zaten kabullenmeseydim de aynı kalacaktı . 

Herneyse , ne kaldı şimdi geriye onca güzel hatıradan.

 Çok garip değil mi insanların ağladıkları anları gülerek ; güldükleri o en mutlu anları ağlayarak anlatması.

Birde içlerinde benim gibi istisnalar var. Hiçkimseye birşey anlatmayan, belkide anlatacak kimsesi olmayan yalnız mahluklar. 

Diğerleri napıyor bilemem fakat ben artık tekrar tekrar pes etmektense . 

Seni unutmaya, kalbimdeki o hiç sönmez dediğim yangından kalan son közleri sana rağmen -belki de senin yüzünden söndürmeye çalışıyorum. 

Ve çok yakında söndüreceğim.

14.12.2020

İnsan yalnız mıdır? yoksa yalnızlık sadece tanrının mıdır ? ama tüm bunlardan alakasız, ben ne durumdayım:

 İnsan çoğu zaman şu uçsuz bucaksız evrende milyonlarca kendine benzeyen türdeşi olmasına rağmen onca canlı arasında aslında sadece tek başına , yalnız olan bir canlıdan ibaret gibi geliyor bana şu sıralar.

Dert dediğimiz çoğu bir süre sonra saçma gelecek bazısı hiç değmeyecek ve bazısı da unutulup gidecek olan basit yaşantılarımız arasında sanki bir bataklıktaymışçasına dibe doğru ilerlemekteyiz gibi geliyor işte şu sıra . 

Artık karanlığın ardından elbet güneş doğar demeyi de yakıştıramıyorum kendime, 

onun yerine güneş de elbet batacak demeyi yeğliyorum şu aralar 

bazen kızıyorum da kendime sanki tüm bunları ben yapmamışımcasına 

bazen de sorguluyorum elbet olduğum yeri gideceğim yeri ve hissettiklerimi 

ama yollar yine buraya ,

tarihin bu henüz tozlanmamış , yıpranmamış, masum sayfalarına yazılan , ileride çoğu anlamsız ve saçma gelecek yazılara çıkıyor 

ama yine de yazmaya devam ediyorum fütursuzca ,

çünkü geleceğe dair kaybedemediğim şu anlamsız inancım beni her daim yaşama sürüklüyor ve belki de çoğu şeyi anlamlı kılıyor 

içimde kelimelerle ifade edemediğim onca burukluk ve onca duygu var ki bu karmaşıklığın içerisinde bende kayboluyorum zaman zaman

ve şimdi o zamanlardan birine noktayı koyma vakti 

yada kim bilir belki de 3 nokta koyarım 

. ...

07/09/2021 

benim gözümden az da olsa ''İstanbul'u yaşamak (hissetmek) ''

İstanbul'un belli belirsiz bir hüznü var

sanki hep mutlu gibi ama bir yandan da 

baktığın zaman sokaklarına , caddelerine

ne aşklar ne hayatlar ne hatıralar gelip geçiyor insanın gözleri önünden bir anı şeridi gibi 

galataya çıkan o yokuş mesela ne duygular canlandırır insanın içinde  ya da üsküdarda bir elinde çay diğerinde simit tüm asaletiyle karşında kız kulesi , o an istanbulun sesini duyarsın işte

bazen bir sokak çalgıcısıdır 

bazen bir martı 

ama hep aynıdır istanbuldur aslında sana seslenen

seni tüm benliğiyle içine alıp 

belki de o hüzne seni de dahil etmek isteyen istanbuldur o 

bazı bazı dem tuttuğunda gülhane parkındaki o ceviz ağacının yaprakları 

orda anlarsın istanbul'un hüznünü

beylerbeyinin yanında boğazı seyrederken hissedersin içinde o tarihin mısralarını her zerresiyle, karşıya baktınmı o muhteşem ışıklarıyla çırağan karşılar seni ve biraz beride köprünün hemen yanında tüm heybetiyle ortaköy camii istanbulu yaşatır sana ve ansızın bir ışık olup adeta bir kayan yıldızmış gibi kaybolur tüm o hisler gökyüzünde.

 Ve elindeki çayın bitmek üzeredir artık simidin kalanını martılarla paylaşır . Çayından son yudumunu alır , eve dönme vaktinin geldiğini anlarsın.